در 70 کیلومتری شهر لار  شهری است با جمعیت تقریبا12000 هزار نفری به نام بنارویه با فرهنگی به قدمت صفوی و شاید قبل دوران صفویه با لهجه اچمی.‏ از بزرگان  شهر شنیده ام که در قدیم شغل اکثر مردم کشاورزی گندم جو و پنبه و دامداری بوده است.اما امروزه نمی توانم بگویم شغل اکثریت چیست زیرا عده  ای مشغول به شغل دولتی و عده کثیری مشغول به شغل آزاد و تعدادی هم در کشورهای حاشیه خلیج فارس در پی کسب درآمد می باشند.‏ یادم می آید تا 15 سال پیش لباس زن های شهر لباس مخصوصی به نام ‏((قنبل)) بود که از چند دست لباس تشکیل می شد که هیکل را بسیار بزرگ نشان می داد.‏ اما چندسالی است که دیگر از این نوع لباس خبری نیست و اگر هم باشد به ندرت یافت می شود.‏ اگر به شهر بنارویه سفر کنید حتما در خانه های قدیمی به نانوایی های خانگی برخورد خواهید کرد که در زبان محلی به آن ‏(برزه) گویند که زن ها بوسیله آن نان های محلی می پزند

چند نمونه از نان های محلی را برایتان نام می برم

1:شلوت(شلوط):نانی است نرم وقطور و دایره ای شکل

2:بالتوه ‏(بالاتابه) که با آرد و تخم مرغ و کنجد می پزند

3:لیتک:‏نانی بسیار نازک که اکثرا در ماه رمضان استفاده می شود

4:نان تیری:در تمام فصول سال پخت می شود